Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ...

Τι παράξενο πράγμα...

Εγώ και δυο τρεις γνωστοί, (και κάποιοι άλλοι ακόμα που δεν τους ξέρω, κάποια ψιλοεκατομύρια ) εδώ και κάποια χρόνια ζούμε στο ίδιο σπίτι. Τρώμε τα ίδια πράγματα ( και όλο και λιγώτερα), αγοράζουμε τα ίδια πράγματα (και όλο και λιγώτερα) παίρνουμε ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΙΣΘΟ, (κάποιες αυξησούλες τύπου 1,5 ευρώ και αν..) έχουμε την ίδια χαζοπερίθαλψη, τις ίδιες χαζοσυντάξεις, ξυπνάμε κοιμόμαστε στον ίδιο ρυθμό και όμως ενώ....

Κάνουμε τα ίδια και απαράλλαχτα και δεν έχουμε ανέβει ούτε σκαλοπατάκι παρά πάνω, στην οικονομική-κοινωνική-δημοσιονομική-ψυχαγωγική-ψυχιατρική-στρατιωτική-καλλιτεχνική-αθλητική- και άλλων ευγενών τομέων κλίμακα, (αντίθετα νομίζω ότι όλο και κατεβαίνουμε ή μάλλον δεν είχαμε και ούτε θα έχουμε ποτέ ούτε ελάχιστο κομμάτι από τη κάθε πίτα),

Εν τω μεταξύ...

Η ζωή έχει ακριβήνει πάρα πολύ (ποιός την ακριβαίνει επι τέλους εγώ ?)
Κι επειδή γίναμε άπληστοι (απληστία είναι ο ψωρομισθός ?)
Και παίχτηκαν μεγάλα συμφέροντα (ούτε στοίχημα δε παίζω ?)
Η οικονομία καταρρέει ( του ποιού οικονομία?)
Και τα πράγματα θα χειροτερέψουν πολύ ..... για μένα. (αυτό είναι σίγουρο)
Είμαι χρεωμένη λέει και για τα δισέγγονά μου (από ποιούς χρεώθηκα και δε μου δείξανε καν τι δανείστηκα ρε γαμώτο ?)
Και πρέπει να κάνω μεγάλες θυσίες για να ξαναγίνουν τα πράγματα καλύτερα (καλύτερα δηλ για εκείνους που τα κάνανε σκατά ?)

Δηλαδή ενώ βρισκόμουν στο ίδιο μέρος για χρόνια, δεν ενόχλησα ποτέ κανέναν, έζησα με ψίχουλα, και προσπαθώ να τη βγάλω με ακόμη λιγώτερα ψίχουλα μέρα με τη μέρα ....

Κάποιοι τα φάγανε όλα (αυτά που εγώ δεν είδα ποτέ)
Και ζητάνε από μένα τι?
Να τους δώσω κάποια απόδειξη?
Να κόψω τιμολόγιο?
Να εξομολογηθώ στο παπά αντ΄αυτών?
Να ζητησω συγνώμη κ.α.α?

Πόσο πολύ ξεδιάντροπος μπορεί να γίνει κάποιος?.... Υποθέτω ότι σ΄αυτό το τελευταίο ερώτημα δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχει το άπειρο....
Ναι είναι ασύλυπτη η κοροιδία ανθρώπου προς άνθρωπο.
Ο εμπαιγμός.
Ασύλυπτη....

Οποτε κι εγώ δηλώνω έτσι ξεδιάντροπα, επίσης, Δεν μου καίγεται καρφί τι θα γίνει. Ειλικρινά. Ας γίνει στο μέλλον του κουτρούλη το πανηγύρι κι ο κουτρούλης ναναι εξωγήινος. Σκασίλα μου . Εν τω μεταξύ ψιτ... αν περάσετε από το σπίτι μη κάνετε καμμια βλακεία και μου πετάξετε κανένα φυλλάδιο με τις προτάσεις για το τι θα κάνετε σε κάποιο αύριο, ζητώντας μου ψήφο εμπιστοσύνης, κατανόησης, οίκτου, συμπόνιας , γλυψίματος κλπ.κλπ.

Γιατί δεν ξέρω αν ενημερωθήκατε αλλά η περίφημη φράση αν σε χτυπήσουν στο ένα μάγουλο γύρνα και το άλλο έχει τροποποιηθεί! Εχει και συνέχεια.

Αν με χτυπήσεις από το ένα μάγουλο
Θα γύρίσω κι από το άλλο
Αν με χτυπήσεις κι από το άλλο....
ΤΗ ΓΑΜΗΣΕΣ!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Η παραπάνω ανάλυση είναι πτωχική, ευτελής, παιδαριώδης. Οποιος θέλει κάτι πιο βαθυστόχαστο έχει και πιο εκεί γειτονιές. Εμεις εδώ είμαστε υπολελειμένοι στο νου αλλά με μια διαφορά από άλλους..... Το ξέρουμε.

3 σχόλια:

Saq είπε...

Το ότι καθόμαστε στον καναπέ όπως λες και δεν κάνουμε τίποτα τόσα χρόνια και μας έχει φάει η μ.....α μάλλον είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχουμε κάνει, α που και που πάμε και ψηφίζουμε (τους ίδιους άχρηστους) ώστε να σιγουρευτούμε ότι οι άλλοι φταίνε και όχι εμείς. Όπως έλεγε και κάποιος κωμικός "δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται μια τόσο μικρή χώρα, με τόσο λίγους κατοίκους, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να έχει κάνει τόσες πολλές μα....ες!"

johnniebegood είπε...

σε εχει φαει το σοπινγκ θεραπυ ε?
κι εμενα.
θελω τα μακαρονια μου να ειναι μπελουνγκα!

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Απίθανο κείμενο!
..φανατικός φίλος της γειτονιάς σου, εγώ.